Aramızda kalsın ama bu bayramdır,misafirdir,çaydır börektir pek bana göre şeyler değil...Sevemedim bi türlü,benimseyemedim.İyi mi? Değil tabi ki...
Hiç kırmızı rugan ayakkabım olmadı belki ama bayramdı neticede o yaşanılan zamanlarda...Hatırlamaya değer.Evet evet kesinlikle değer!
Annemlere sürpriz oldu bu gelişim!Habersiz öylece çıkıp geldim.İki gün sonrasınaydı beklenişim ama baklava yapımının telaşında o yorgunluğu taşırken üstlerinde -tık tık! çalındı kapı.Bide baktılar kii...Gülşah gelmiiiş :)
Nası mutlu oldular nası sevindiler...Annemin çığlıkları göz yaşları çene titremeleri...Anladın işte mis gibi anne kokusu!Nasıl özlemişim nasıl sabretmişim nasıl beklemişim...Hayret ettim o an.Hangi an mı dedin?O mis koku var ya hani işte o kokunun hissedildiği ilk an.Vay be dedim nasıl güçlüymüşüm.Bu koku olmadan 2 ay nasıl yapabilmişim.O herşeye değer ama böyle özlemekler sonrası daha bi fena haller söz konusu...Anlatamadım anlatamıyorum anlatamicamıda biliyorum ama o anlar o bilir beni.Hatta bi tek o bu kadar bilir...
Bayılıyorum bu fotoğrafa...Bütün bi ömrümün özeti sanki...Dedim ya o bilir,nerde olsa yetişir. :)
Anılımı çok özledim.Evet bu kadar kısa zamanda!Ne yani olamaz mı?Öyle de bi güzel olur ki...Yanımda istiyorum.Hepsi bu :)Duyar belki sesimi burlardan..Mmmm,bence mesaj ulaştı gidiceği yere :)
Damardan girmek gerek derim ben aga :D
Bu anlar en kıymetlilerden.Hani işe yarar belki dedim Anılıım :)
İşte buda "Ni vamış buğda yaa!" pozudur.Nerde olsak bulur gözlerimiz birbirini bilirim.Öylede çok severim ki...
2. fotoğraf burnumu sızlattı.
YanıtlaSildoğrudur benim burnumuda az sızlatmamıştı.. :)
YanıtlaSil