uykum var sanırım.

Şu ahir ömrümde çok sıçtın mavisi gördüm ben...Öğrenciliğimin her döneminde o masa başında,notların arasında,sabahın o ilk mavileştiği ana çok tanıklık ettim.Ama hiç bu kadar hissetmemiştim be blog.
Yarın yani bugün biri üçte diğeri dörtte olmak suretiyle girilmesi gereken iki tane sınavım mevcut olup,yaklaşık 1 saat sonrasında hazırlanıp katılmam gereken çoook büyük bi kahvaltı organizasyonu var.Görev icabı yani...Ordan oraya koşturmak demek bu bahsettiğim...
Bugünün yorgunluğundan yoğunluğundan bahsetmiyorum bile...Bedenen yorgunluktan öte yine beyinsel olarak tuhaf hallerdeyim çok.
Söylemek,söylemek bi daha söylemek hep söylemek ama yine de anlaşılamamak ciddi anlamda beynimi patlatmaya sebep.Neyse.

Uykusuzluğumuda eklersem üstüne yaşanacak yorgunluğa,yaklaşık 17:37 sularında ayrılırım aranızdan...
Adam akıllı bişeyde girseydi bari şu kafama ah ben nerelere atayım kendimi...
Allaha emanettir yarın tüm zaman dilimleri...