Hesaplaşma?

İçimde anlamlandıramadığım belki de anlamlandırmak istemediğim bir huzursuzluk.Midemi bulandıran...Çünkü huzursuz olduğumda hep midem bulanır benim.
Güvenin yere düşen bir bardakmışçasına kırılması ve parçalara ayrılması...Ağır çekimde! Sonra o parçaların bir bir içime batması...Neden diyorum sonra.Neden izin veriyorsun,bu kadar acıtması gerekmiyor...Geride bırak.
Geçmiş mi geride kalamıyor yoksa biz mi geçmişin geride kalmasına izin vermiyoruz.Bilmiyorum.
"Bilmiyorum"kelimelerin içinde hislerimi en iyi anlatan kelime.Bilmiyorum ve aslında bilmek de istemiyorum.Beynimin içinde bir savaş var adeta.Bir düşünce ve o düşünceyi kovmaya çalışan bir sürü başka düşünce.Ama o hepsini bastırıyor.
Gözlerimi kapatıyorum sonra.Gözümün önüne tek bir şey geliyor.
Başa sarıyoruz.
Midem tekrar bulanıyor.
Tekrar düşünüyorum.
Neden izin veriyorum?Neden bunun diğer düşüncelerimin önüne geçmesini engelleyemiyorum.

Hiç bir şeye yaramıyor.
Hiç yarayamıyor.