-Sabah 7.00 de zırıl zırıl öten bi alarm;kalk Gülşah uyan.!
-Kafanı topla ayıl,hazırlanmaya başla çok hızlı ol Gülşah.!
-Hadi bakalım şu otobüse yetiş koştur Gülşah.!
-Çalışmaya başla hiç durma aş kendini Gülşah.!
-Karnın zil çaldı onca koşturmada sabah bişeyler atmayı unuttun ağzına hadi bişeyler ye saat 15.00 sularındasın Gülşah.!
-İşleri toparlayabildiğin kadar toparla bırak ve okula yetiş Gülşah.!
-Haldır huldur aktarmalarda insanlıktan çıkanlara da şaşırmayı sakın unutma Gülşah.!
-Haber almak ve haber vermek istediğin kıymetlileri unutma,telefonun nerde Gülşah.!
-Okula geldin bi kahveyi hak ettin ama bakalım hoca gelmiş mi? Şanslıysan eğer hoca gelmemişse hemen iç o kahveyi yeniden bi kendine gel Gülşah.!
-Dinle o dersleri not tut kritik zamanlardasın unutma,sakın koyma o kafayı sıraya sakın anında dalarsın uykuya hadi dayan Gülşah.!
-Bitirdin dersleri hadi şimdi koştur bakalım yurda o yol da bitmek bilmez ama sıcacık duş hayali yeter sana şimdilik hadi bakalım yeniden başla Gülşah.!
-Duşunu aldın mis oldun hemen atla yatağa tatlı rüyalar Gülşah.
Bu tempodan sonra asla durağan bir hayatın olamaz, aslında olmasını da istemezsin biliyorsun değil mi:)
YanıtlaSilSevgilerrr
öyle gerçekten ama minik molalara o kadar ihtiyaç duyuyorum ki anlatamam.çok fazla da değil iki yıl bu şekilde devam eden bi tempo yeterli benim için,sonrasında İstanbul geride kalsın artık benim için :)
YanıtlaSil