22 Şubat 2013 Cuma

İç sesimden selamlar.! :)

-Sabah 7.00 de zırıl zırıl öten bi alarm;kalk Gülşah uyan.!

-Kafanı topla ayıl,hazırlanmaya başla çok hızlı ol Gülşah.!

-Hadi bakalım şu otobüse yetiş koştur Gülşah.!

-Çalışmaya başla hiç durma aş kendini Gülşah.!

-Karnın zil çaldı onca koşturmada sabah bişeyler atmayı unuttun ağzına hadi bişeyler ye saat 15.00 sularındasın Gülşah.!

-İşleri toparlayabildiğin kadar toparla bırak ve okula yetiş Gülşah.!

-Haldır huldur aktarmalarda insanlıktan çıkanlara da şaşırmayı sakın unutma Gülşah.!

-Haber almak ve haber vermek istediğin kıymetlileri unutma,telefonun nerde Gülşah.!

-Okula geldin bi kahveyi hak ettin ama bakalım hoca gelmiş mi? Şanslıysan eğer hoca gelmemişse hemen iç o kahveyi yeniden bi kendine gel Gülşah.!

-Dinle o dersleri not tut kritik zamanlardasın unutma,sakın koyma o kafayı sıraya sakın anında dalarsın uykuya hadi dayan Gülşah.!

-Bitirdin dersleri hadi şimdi koştur bakalım yurda o yol da bitmek bilmez ama sıcacık duş hayali yeter sana şimdilik hadi bakalım yeniden başla Gülşah.!

-Duşunu aldın mis oldun hemen atla yatağa tatlı rüyalar Gülşah.



2 yorum:

  1. Bu tempodan sonra asla durağan bir hayatın olamaz, aslında olmasını da istemezsin biliyorsun değil mi:)
    Sevgilerrr

    YanıtlaSil
  2. öyle gerçekten ama minik molalara o kadar ihtiyaç duyuyorum ki anlatamam.çok fazla da değil iki yıl bu şekilde devam eden bi tempo yeterli benim için,sonrasında İstanbul geride kalsın artık benim için :)

    YanıtlaSil